"To χρήμα και η θεοποίηση του"

"To χρήμα και η θεοποίηση του"

(Μερικές επίκαιρες, αισιόδοξες θέσεις του Μίκη Θεοδωράκη)

Με κάποιες αγωνιώδεις ερωτήσεις που μου θέτουν πολλοί φίλοι, φοβάμαι ότι όλοι έχουμε «μολυνθεί» από τον ιό της απελπισίας, με τον οποίο προσπαθούν εδώ και καιρό κάποιοι γνωστοί-άγνωστοι σκοτεινοί κύκλοι να κάνουν το λαό μας να χάσει την εμπιστοσύνη του στους πάντες και τα πάντα ξεκινώντας από...
τους πολιτικούς και το κράτος και φτάνοντας ως τον ίδιο τον εαυτό του.

Έχω τελείως διαφορετική άποψη, ειδικά για τη θέση και την κατάσταση της χώρας και του λαού μας, αν λάβουμε υπʼ όψιν από πού ξεκινήσαμε και πού φτάσαμε μέσα σε πενήντα μονάχα χρόνια.

Για όσους γνώρισαν την Ελλάδα του ΄30, του ΄40 και του ΄50, η διαφορά είναι όση της νύχτας από τη μέρα. Κι αυτό χάρη κυρίως στην αντοχή, τη δύναμη, την εργατικότητα και τις προσπάθειες του ελληνικού λαού.

Εδώ θα πρέπει να υπογραμμίσω ότι τα μεγαλύτερα δεινά ήταν … εισαγόμενα. Δυστυχώς η μοίρα της χώρας μας σφραγίστηκε από τα «ενδιαφέροντα» των ισχυρών, που από την πρώτη στιγμή της επανάστασης του ΄21 έως σήμερα, δεν μας αφήνουν ούτε μια ώρα ησυχίας, να κοιτάξουμε μόνοι μας ελεύθεροι και αδέσμευτοι τη ζωή μας.

Έτσι και σήμερα είμαι βέβαιος ότι το 90% των όσων αρνητικών φαινομένων συγκλονίζουν τον τόπο μας, προέρχονται από ξένα κέντρα και τα εγχώρια όργανά τους, για να αποπροσανατολίσουν και να παραλύσουν τον λαό μας, να τον διαιρέσουν και να τον εκβαρβαρίσουν, να τον καταστήσουν άβουλο υποχείριο στα στρατηγικά και οικονομικά τους συμφέροντα.

Και δέχομαι να εκτεθώ λέγοντας ότι πίσω ακόμα και από τις πυρκαγιές και φυσικά απʼ τους κάθε λογής «κουκουλοφόρους» που καταστρέφουν περιουσίες, διαλύουν την Παιδεία και σπέρνουν την αμφιβολία και τον φόβο, κρύβεται βασικά το μένος της υπερδύναμης, γιατί η κυβέρνηση της χώρας μας είχε το θάρρος να πει ΟΧΙ στις εντολές της για την Κύπρο, τα Σκόπια και τις οικονομικές σχέσεις με την Ρωσία και την Κίνα.

Μας τιμωρούν! Όχι μόνο την Πολιτεία αλλά και τον ίδιο τον λαό, για την αντίθεσή του στα εγκλήματα που έγιναν στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Γάζα. Μας τιμωρούν, όπως συνέβη τόσες και τόσες φορές στο παρελθόν. Και όπως έγινε και τότε, έτσι και τώρα μας διαιρούν για να περάσουν ευκολότερα τα σχέδιά τους.

Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε την πλήρη ευθυγράμμιση ορισμένων ολιγαρχικών κύκλων με τις ξένες επιταγές, που έχοντας υπό τον πλήρη τους έλεγχο τα ΜΜΕ και σημαντικά τμήματα από πολιτικές δυνάμεις, έχουν αποδυθεί σε έναν άνευ προηγουμένου αγώνα πλύσης εγκεφάλου του ελληνικού λαού με κύριο στόχο όπως είπαμε να τον απογοητεύσουν, να τον αποπροσανατολίσουν και να εξουδετερώσουν κάθε θετικό στοιχείο που υπάρχει μέσα του, ώστε να τον μετατρέψουν σε άβουλο όργανο στα σχέδιά τους.

Αν μελετήσουμε την ιστορία μας, θα διαπιστώσουμε ότι, πάντοτε, πριν επιβάλουν οι «προστάτες» μας οποιαδήποτε ανώμαλη λύση, είχαν, προηγουμένως, συστηματικά κατασκευάσει και επιβάλει, παντοιοτρόπως, την ίδια ακριβώς, σημερινή, μαύρη απελπισία μας, πάντοτε,βέβαια,με την κύρια ευθύνη ανίκανων πολιτευτών και εύπιστων οπαδών και τη φανερή συνεργασία των εξαρτημένων Μ.Μ.Ε.

Ανήκω κι εγώ στην σιωπηλή πλειοψηφία των Ελλήνων, που κάτω από την επιφάνεια της λαμπερής αλλά δηλητηριώδους βιτρίνας που σκεπάζει τη χώρα μας, εργάζονται, μοχθούν, προοδεύουν, ελπίζουν και ονειρεύονται ένα μέλλον καλύτερο. Γνωρίζουμε ότι παρά τις δυσκολίες, τα επιτεύγματα που έγιναν στη χώρα μας,ευτυχώς, μάς επιτρέπουν να διαφυλάξουμε τις κατακτήσεις μας, να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες και να εξαπλώσουμε την κοινωνία της αλληλεγγύης που είναι προϋπόθεση για τον εξανθρωπισμό της ζωής μας.


Ποια είναι όμως τα βασικά εμπόδια;

Οι κάθε είδους εξουσίες, οικονομικές, μιντιακές, πολιτικές και ξενόφερτες που μας διαιρούν, μας αγχώνουν και μας διαλύουν πνευματικά, ψυχικά και βιολογικά. Έτσι όλες αυτές οι στρατιές των τίμιων εργαζόμενων, επιστημόνων, διανοουμένων, εργατών, υπαλλήλων, αγροτών, που με το ταλέντο, την αξία και τη συνεχή προσπάθειά τους γυρίζουν καθημερινά τον τροχό της ζωής, παράγοντας τον πλούτο της χώρας, παραμένουν στο σκοτάδι της αφάνειας, μιας και σήμερα μας διαφεντεύουν τα κάθε είδους παράσιτα, που όχι μόνο δεν προσφέρουν αλλά αντίθετα προσπαθούν με κάθε τρόπο να μας πάνε πίσω.

Και κοντά στα δικά μας στραβά και ανάποδα, μάς ήρθε και η διεθνής οικονομική κρίση, για να μας εξουθενώσει.

Πρόκειται για μια ξένη εισβολή χειρότερη ίσως από στρατιωτική. Τι έκαναν οι Έλληνες στο παρελθόν σε παρόμοιες περιπτώσεις; Ας θυμηθούμε την Αλβανία. Ας θυμηθούμε την Κρήτη. Και ποιοι άραγε είναι αυτοί που και σήμερα εμποδίζουν την εθνική ομοψυχία; Αυτοί που πιστεύουν, υπηρετούν και πατούν επί πτωμάτων, δοξάζοντας και προσκυνώντας τον ένα και μοναδικό Θεό τους: ΤΟ ΧΡΗΜΑ..

Και, με οποιοδήποτε βίαιο ή «γοητευτικό» μέσο, μας αναγκάζουν να το δοξάζουμε και να το προσκυνούμε και εμείς…

Διαβάζουμε ότι 100, 200, 300 δισεκατομμύρια δολλάρια έφυγαν από μια βιομηχανία που άφησε πίσω της χιλιάδες άνεργους που τρώνε σε συσσίτιο. Έφυγε! Και πού πήγε; Εγώ πάντως δεν καταλαβαίνω τίποτα. Μονάχα ένα: ότι ήρθε ο καιρός να απαλλαγούμε από την λατρεία-θεοποίηση του χρήματος. Και να αναζητήσουμε την κοινωνία της αλληλεγγύης.

Πώς; Πότε; Ποιοι; Δεν ξέρω..Είμαι βέβαιος όμως ότι θα βρεθούν. Αλλοιώς μας περιμένει το απόλυτο χάος.

Όσο για την Ελλάδα, έχει συσσωρευμένο πολιτισμό (κάθε είδους), ικανό να «θρέψει» δέκα γενιές. Εκείνο που μας λείπει είναι η Παιδεία, η αυτοεκτίμηση και η γνώση και προβολή του κάθε καλού και της κάθε αξίας που διαθέτει η χώρα μας. Και ας μην ξεχνάμε ότι κυριαρχούν δυστυχώς δυνάμεις που συστηματικά μποϋκοτάρουν ο,τιδήποτε είναι ελληνικό. Ιδιαίτερα στους ευαίσθητους τομείς της Ιστορίας του Πνεύματος και της Τέχνης. Αρχής γενομένης από την ίδια την Πολιτεία, που αγνοεί -αν δεν περιφρονεί- κάθε ελληνικό στοιχείο είτε είναι ιστορική παράδοση (ιδιαίτερα πολιτιστική) είτε ατομική δημιουργία στους τομείς της επιστήμης ή -προ παντός-του Πνεύματος και της Τέχνης.

Αυτό φαίνεται εξ άλλου από τις κρατικές δαπάνες που δίδονται κάθε χρόνο από τους ίδιους, στους ίδιους..Αυτό το αλισβερίσι, υπήρξε έργο της ελληνικής ολιγαρχίας απʼ τις αρχές του αιώνα μας και συνεχίζεται από όλες τις Κυβερνήσεις όλων των παρατάξεων.

Τώρα δε μετά τον Κίσσινγκερ που διέταξε από το 1974: «Καταστρέψτε το σύγχρονο ζωντανό ελληνικό πολιτισμό», τα χιλιάδες «αμερικανάκια», τα τοποθετημένα σε θέσεις κλειδιά (ραδιόφωνο, τηλεόραση και τα ελεγχόμενα από το Κράτος και τους ολιγάρχες ιδρύματα) έχουν φιμώσει από καιρό όλες τις δημιουργικές φωνές που δεν εννοούν να υποταχτούν στον ψυχοφθόρο,ξενόφερτο,καταναλωτικό αμοραλισμό της εποχής μας..

Μίκης Θεοδωράκης - 21.9.09       http://www.resaltomag.gr/

Αρχαίο σεξ σε κοινή θέα

Η ιδέα του έρωτα από τον Ησίοδο ως την ύστερη αρχαιότητα μέσα από περίπου 300 αρχαία αντικείμενα από 47 μουσεία της Ελλάδας, της Κύπρου, της Ιταλίας και από το Λούβρο, σε μεγάλη έκθεση του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης      

της μαριας θερμου    Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2009
Ερωτας και Ψυχή. Ερωτας που την αγκαλιάζει. Ερωτας που την φυλά. Ερωτας που τη βασανίζει. Ερωτας που τη δένει πισθάγκωνα (και εκείνη καθώς δεν μπορεί να αντισταθεί του βγάζει τη γλώσσα!). Ερωτας που την καίει επάνω από τη φωτιά. Ερως ιππέας. Ερως νυκτέλιος. Ερως που αλιεύει ψυχές. Ερωτας τιμωρημένος από τη μητέρα του Αφροδίτη (καταδικασμένος να σπάζει πέτρες και δεμένος από τον αστράγαλο με την μπάλα των φυλακισμένων). Ερωτας-ηνίοχος που έχει ζέψει δύο πεταλούδες (ψυχές) σε άρμα. Ερως-δεσμώτης. Ερως-τοξότης. Ερως εναγώνιος. Ερως ταφικός. Ερως σπένδων. Ερως θηλάζων. Ερως μουσικός.              Ερως θεατρικός. Ερως-υπηρέτης. Ερως και Αντέρως. Οι ιδιότητές του δεν σταματούν εδώ.   Είναι ο θεός με τον οποίο ασχολείται η ανθρωπότητα από την αυγή του πολιτισμού ως σήμερα, αδυνατώντας να τον δαμάσει αλλά και να προχωρήσει χωρίς αυτόν. Είναι ο θεός ο οποίος πρωταγωνιστεί στην έκθεση που ετοιμάζει σε λίγους μήνες το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης για τον έρωτα στην αρχαιότητα. Τον έρωτα από τη θεϊκή αλλά και από τη σαρκική πλευρά του.        Εναν έρωτα αληθινό, με την ψυχή, το πνεύμα και το σώμα σε εγρήγορση, δεμένο με τη ζωή και απαλλαγμένο από σεμνοτυφίες.

«Από τα 27.000 σφραγίσματα που βρέθηκαν στη Δήλο σε ένα συμβολαιογραφείο της Ελληνιστικής εποχής,δηλαδή από τον 2ο ως τον 1ο αιώνα π.Χ., τα μισά φέρουν παραστάσεις  δύο κυρίαρχων μορφών στην ανθρώπινη σκέψη:του Ερωτα και της Τύχης» λέει ο διευθυντής     του Κυκλαδικού Μουσείου κ. Νίκος Σταμπολίδης. «Αν ρωτάτε,λοιπόν,γιατί μία έκθεση για τον έρωτα,η απάντηση είναι αυτή:Γιατί στο πέρασμα των αιώνων όλοι οι πρωτεύοντες θεοί και οι θεές,οι ήρωες και οι ηρωίδες μπορεί να υποχώρησαν,το αντίθετο όμως συνέβη με αυτές τις δύο θεότητες, που συνεχίζουν και σήμερα να διέπουν τις ζωές των ανθρώπων».

Αγνωστος στην ομηρική εποποιία, ως θεός, ο Ερως εμφανίζεται ξαφνικά από τον Ησίοδο στη Θεογονία και μάλιστα τέταρτος στη σειρά: «Ητοι μεν πρώτιστα Χάος γένετ΄,αυτάρ, έπειτα/Γαί΄ ευρύστερνος, πάντων έδος ασφαλές αιεί/...Τάρταρα τ΄ ηερόεντα μυχώ χθονός ευρυοδείης,/ηδ΄ Ερος,ος κάλλιστος εν αθανάτοισι θεοίσι/λυσιμελής πάντων δε θεών πάντων τ΄ ανθρώπων/δάμναται εν στήθεσσι νόον και επίφρονα βουλήν». Και όπως επισημαίνει ο Παναγής Λεκατσάς στη μελέτη του «Ερως», η παρουσία του στην αρχή της κοσμογονίας δεν είναι απλώς ένα εύρημα του ποιητή: «Ενας Ερως που παρουσιάζεται πριν από τους άλλους θεούς,είναι ένας Ερως Δημιουργός κι επειδή η προσωποποίηση αφηρημένων εννοιών δεν είναι έργο της προφιλοσοφικής νοοτροπίας,ο κοσμογονικός αυτός Ερως θα ΄ναι κάποιος κοσμικός θεός μιας αρχαιότερης θρησκείας». Η αρχή

Πήλινο ακροκέραμο με παράσταση ερωτικής συνεύρεσης Σειληνού και Νύμφης (550-500 π.Χ.). Αρχαιολογικό Μουσείο Γέλας

Από τον Ησίοδο ακριβώς αρχίζει η έκθεση για να φθάσει ως την ύστερη αρχαιότητα, δηλαδή ως τον 3ο αιώνα μ.Χ.

με την επικράτηση του χριστιανισμού. Πρόκειται για δώδεκα αιώνες στη διάρκεια των οποίων πολλά άλλαξαν στη σκέψη και στις συνήθειες των ανθρώπων, πολλά και στη σχέση τους με τον έρωτα. Μια διαδικασία η οποία θα αναπτυχθεί μέσα από περίπου 300 αρχαία αντικείμενα από 47 μουσεία της Ελλάδας, της Κύπρου, της Ιταλίας και από το Λούβρο, πλαισιωμένα από κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, κυρίως ερωτική ποίηση. «Για μας ο Ερωτας δεν είναι μόνο ο φτερωτός θεός αλλά είναι και η ιδέα του έρωτα.Και κυρίως οι διαφοροποιήσεις του μέσα στους αιώνες.Πώς ξεκινά,δηλαδή,από τον Ησίοδο ως φτερωτή γονιμοποιό θεότητα και πώς παρουσιάζει έξαρση στις ανθρώπινες κοινωνίες και φυσικά στα κοσμοράματα των ευαίσθητων χορδών των καλλιτεχνών,οι οποίοι ως δέκτες και πομποί ιδεών αποτυπώνουν σε μεγάλο βαθμό τα ρεύματα της εποχής τους» προσθέτει ο κ. Σταμπολίδης ο οποίος προετοιμάζει την έκθεση με τον επιμελητή του μουσείου κ. Γιώργο Τασούλα.

Η αλλαγή

Πήλινος μονόμυξος λύχνος με ερωτική συνεύρεση ζεύγους (1ος αι. π.Χ.-1ος αι. μ.Χ.). Λευκωσία, Κυπριακό Μουσείο

Μετά τη Θεογονία ο έρωτας «αλλάζει» και αφορά πλέον τους θεούς και τις μεταξύ τους σχέσεις, τους ήρωες αλλά και τους θεούς με τους θνητούς. Στην Αρχαϊκή εποχή, τον 6ο αιώνα π.Χ., ο έρωτας έχει να κάνει πάντα με τους θεούς αλλά πλέον και με τον γάμο. Προς το δεύτερο μισό αυτού του αιώνα, όμως, πάρα πολλές είναι οι απεικονίσεις ερωτικών σχέσεων μεταξύ ανδρών αλλά και με εφήβους. «Το θέμα είναι ιδεολογικό» τονίζει ο κ. Σταμπολίδης. «Είναι η εποχή της αριστοκρατίας. Εφόσον οι γυναίκες παραμένουν κλεισμένες στον γυναικωνίτη και θεωρούνται από τους άνδρες υποδεέστερες τόσο σε κοινωνικό όσο και σε διανοητικό επίπεδοη ερωτική έλξη- που δεν είναι απαραίτητα σωματική αλλά μπορεί να είναι και πνευματική - δημιουργείται μεταξύ ατόμων που είναι ίσοι μεταξύ τους.Ασχέτως τού αν αυτή η επαφή μεταξύ ανδρών στις παλαίστρες οδηγούσε και στη σωματική σχέση.Ας μην ξεχνούμε άλλωστε ότι ο μέγιστος των θεώνο Δίας ερωτεύεται τον Γανυμήδη...».

Στην Κλασική εποχή όταν πληθαίνουν τα συμπόσια οι γυναίκες που εμφανίζονται στα έργα τέχνης είναι εταίρες ή πόρνες. Υπάρχει, δηλαδή, έστω και με αυτόν τον τρόπο μια βαθμιαία αύξηση της γυναικείας παρουσίας και άρα του ενδιαφέροντος προς το άλλο φύλο. Στους αιώνες που ακολουθούν, τέλος, στα ελληνιστικά και ρωμαϊκά χρόνια είναι όλα ανάμεικτα, ισχύουν τα πάντα.

Η έκθεση

Χάλκινο αγαλμάτιο Πριάπου που λιπαίνει τον φαλλό του (1ος αι.μ.Χ.). Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολι

«Θα δείξουμε στην έκθεση αυτό που ζητούν οι νέοι άνθρωποι.Την ιστορία των προγόνων μας όχι μόνο μέσα από τις μάχες,τα γεγονότα και τις ημερομηνίες τους αλλά και με τις αλήθειες τους.Με όλο το φάσμα της ζωής ταυτόχρονα» επισημαίνει ο κ. Σταμπολίδης και έτσι η έκθεση διαρθρώνεται σε οκτώ θεματικές ενότητες, οι οποίες περιλαμβάνουν ό,τι θα μπορούσε να ειπωθεί περί έρωτος.

Είναι οι δραστηριότητες και οι ιδιότητες του Ερωτα. Ο Ερως και η Αφροδίτη. Ο έρωτας ανάμεσα στα δύο φύλα. Ο αγοραίος έρωτας (πόρνες, οίκοι ανοχής, εταίρες και συμπόσια). Ο όμοιος έρωτας (προσφορές ερωτικών δώρων σε παίδες, ερωτοτροπίες αρρένων). Τα φαλλικά σύμβολα (ο φαλλός ως σύμβολο γονιμότητας και ως αποτροπαϊκό σύμβολο). Ο ζωώδης έρως (συνευρέσεις Σατύρων- Μαινάδων, σκηνές κτηνοβασίας). Ο φιλοσοφικός έρως (Ερως ασπάζεται Ψυχή, Ερως βασανίζει Ψυχή, Ερως δεσμώτης).

Είναι βέβαιο πως όταν ο Σοφοκλής έγραφε στην Αντιγόνη «Ερως ανίκατε μάχαν,/έρως, ος εν κτήμασι πίπτεις,/ος εν μαλακαίς παρειαίς/νεάνιδος εννυχεύεις,...» μιλούσε για έναν αγνό, ιδεαλιστικό, πνευματικό έρωτα, υπαρκτό ίσως, μόνο στην ποίηση. Στη ζωή τότε και σήμερα οι διαστάσεις του ορίζονται πέρα και πάνω από λέξεις.

Ακατάλληλον δι΄ ανηλίκους

Πήλινα ειδώλια ιπτάμενων ερωτιδέων των ελληνιστικών χρόνων

Ενα δωματιάκι στο πρότυπο των πορνείων της Πομπηίας πρόκειται να διαμορφωθεί στον άνω όροφο του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης. Με το μικρό, στενό κρεβάτι, τα λυχνάρια με ερωτικές σκηνές, τις τοιχογραφίες. Σε όλο αυτόν τον όροφο άλλωστε η είσοδος θα επιτρέπεται μόνο σε ενηλίκους. Γιατί εδώ, πρώτη φορά, τα πράγματα θα ειπωθούν με το όνομά τους. Ούτε καθ΄ υπερβολήν ούτε κατ΄ οικονομίαν. Αλλά ακριβώς στην κόψη του ξυραφιού, όπως αναφέρει ο διευθυντής του μουσείου, βάζοντας ένα μεγάλο στοίχημα για την επιτυχία του εγχειρήματος. «Ο οίστρος,η επιθυμία,το πάθος,τα αισθήματα και τα συναισθήματα πολλές φορές μπορεί να έχουν σχέση με τη συνέχιση του ανθρώπινου είδους,μπορεί και όχι.Δηλαδή και στην αρχαιότητα δεν ήταν απαραίτητο κάθε συνεύρεση να είχε σκοπό τη διαιώνιση του είδους.Αυτά τα πράγματα πρέπει να ξεκαθαρίζονται» σημειώνει ο κ. Σταμπολίδης.

Βεβαίως άλλο είναι να γράφεις για τον έρωτα και άλλο να τον παρουσιάζεις εικονογραφικά. «Απλώς θα δώσουμε όλες τις αλήθειες.Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο.Πόσο μάλλον που ο καθένας μπορεί να δώσει τις δικές του ερμηνείες» υπογραμμίζει ο ίδιος.

Επί παραδείγματι η έκθεση φαλλικών αντικειμένων μπορεί κάποιους να σοκάρει, η χρήση όμως του φαλλού ως λατρευτικού συμβόλου αρχίζει ήδη από τη Νεολιθική εποχή για την πρόκληση ευγονίας αλλά και για αποτροπαϊκούς σκοπούς. Κάτι που συνεχίζεται αδιάκοπα ως και την ύστερη αρχαιότητα. Αλλωστε όπως υπενθυμίζει ο κ. Σταμπολίδης φαλλοί τοποθετούνταν ακόμη και στους γωνιαίους λίθους των σπιτιών, προκειμένου να δείξουν την αντοχή τους αλλά και να απομακρύνουν τους κινδύνους. Στην έκθεση, π.χ., θα υπάρχει ένας μεγάλος φαλλός από τη Θράκη ως βωμίσκος με μια φιάλη στο εφηβαίο του για να δέχεται τις σπονδές, όπου αναγράφεται: Πάντων θεών βωμός ούτος. ΄Η ένα άλλο φαλλικό σύμβολο με την επιγραφή Ηic habitat felicitas (Εδώ κατοικεί η ευτυχία) ή παραστάσεις φαλλών με φτερά και την επιγραφή: τούτος ανήκει σε εσένα,αυτός σε εμένα. «Και φέρνουμε,ελπίζω,ένα εκπληκτικό επιτύμβιο ανάγλυφο της Αρχαϊκής εποχής από την Κω στο οποίο απεικονίζονται μια εταίρα με ξέπλεκα μαλλιά,ένας άνδρας με πριαπισμό και ένας νέος γιατρός που του προκαλεί αφαίμαξη από το χέρι για να σωθεί» εξηγεί ο διευθυντής τα του μουσείου.

Αλλο παράδειγμα είναι ο Διόνυσος, θεός που συνοδευόταν από το επίθετο «χοιροψάλας» (εκ του χοίρος=αιδοίο+ψαύω), στον οποίο προσέφευγαν οι άτεκνες γυναίκες για να κάνουν παιδιά. (Κάτι που αναλάμβαναν οι ιερείς του με μεγάλη επιτυχία). «Και όταν λέει ο Ομηρος ότι η Κίρκη μεταμόρφωσε τους συντρόφους του Οδυσσέα σε χοίρους δεν εννοεί ότι τους έκανε ζώααλλά ότι τους ευνούχισε» καταθέτει την τολμηρή ιδέα ο κ. Σταμπολίδης.

Ο «όμοιος» έρως, οι προσφορές και οι ερωτοτροπίες αρρένων παρουσιάζονται επίσης στην έκθεση όπως και η παιδεραστία. Αν και αυτή η τελευταία δεν αφορά ακριβώς παίδες αλλά εφήβους όπως διευκρινίζει ο ίδιος. Οι παραστάσεις πάντως είναι σαφείς όταν δείχνουν μεγαλύτερους άνδρες να θωπεύουν νεαρούς, είτε να τους δωροδοκούν με χρήματα είτε αντικείμενα. Εταίρες, ιερόδουλες και αργότερα πόρνες κατέχουν τη δική τους θέση (υπάρχουν μαρτυρίες που αναφέρουν πως στις σόλες των παπουτσιών τους υπήρχαν οι λέξεις «ακολούθει μοι» που αφήνονταν ως χνάρι επάνω στους χωμάτινους δρόμους), από τη Ρωμαϊκή εποχή είναι γνωστή και η αρσενική πορνεία ενώ υπήρχαν επίσης άνδρες ή γυναίκες «πορνοβοσκοί», οι επικεφαλής δηλαδή των πορνείων.

Το σύνολο ολοκληρώνει μιαν ενότητα με ερωτικά φίλτρα και «κατάδεσμους» (κατάρες) ως έκφραση απελπισμένου έρωτα, πολύ συνηθισμένη σε εποχές κατά τις οποίες οι δεισιδαιμονίες ρύθμιζαν τις ζωές των ανθρώπων.

ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΜΑΘΗΤΩΝ

Εσπεριδοειδή σαν τα πορτοκάλια είναι και τα μαντολίνια, αλλά πιο μικρά και με φλούδα που βγαίνει εύκολα (γυμνάσιο Αθήνας)
Η επετηρίδα είναι αυτό που βγάζουμε στα μαλλιά μας άμα δεν λουζόμαστε συχνά (γυμνάσιο Πάτρας)
Ο μισογύνης είναι τέρας μυθολογικό, μισός γυναίκα και μισός άλλοπράμα, απερίγραπτης ασχήμιας και τελείως εξαγριωμένος με την κατάστασή του (γυμνάσιο Θεσπρωτίας)
Ο Κωνσταντίνος Καντάφης ήτανε Έλληνας ποιητής που γεννήθηκε στη Λιβύη της Αλεξάνδρειας (γυμνάσιο Αθήνας)
Στην αρχαία εποχή δεν υπήρχαν ξένες χώρες, γι αυτό δεν έχουν βρει οι αρχαιολόγοι αρχαία διαβατήρια (γυμνάσιο Θεσσαλονίκης)
Όταν ο Οδυσσέας γύρισε πίσω στην Ιθάκη, βρήκε τους είκοσι ανεμιστήρες και την Πηνελόπη να τους δουλεύει στο φουλ (γυμνάσιο Θήβας)
Ο Λεωνίδας και οι (300) Τριακόσιοι του ηττήθηκαν, γιατί οι Θερμοπύλες ήτανε πολυπληθέστεροι σε αριθμό (γυμνάσιο Αθήνας)
Την Οδύσσεια της έγραψε ο Οδυσσέας. Την Ιλιάδα ο Ηλιάδης. (γυμνάσιο Λαμίας)
Η γυναίκα του Τσάρου λεγότανε Τσάρα. Η κόρη του τσατσάρα. Ο γιος του Νουρέγιεφ (γυμνάσιο Αθήνας)
Η μάνα του Ρασπούτιν ήτανε η ρασπουτάνα, τεραστίων διαστάσεων Ρωσίδα της Σιβηρίας (γυμνάσιο Καρδίτσας)
Η Παραφίνη ήτανε η θεά που προστάτευε τα Χερουφίμια και τα Σεραφίμια. (γυμνάσιο Κορίνθου)
Tα Χερουβίμ και τα Σεραβίμ ήταν μικρά αγγελάκια που πετούσαν δεξιά - αριστερά στο πλάι των μεγάλων αγγέλων. Τα Χερουβίμ χερούβιζαν (δεξί πέταγμα) και τα Σεραβίμ σερούβιζαν (αριστερό πέταγμα). Στην ανάγκη υπήρχαν και τα Πτερουβίμ για πέταγμα κατευθείαν στη μέση. (απ'το ίδιο διαγώνισμα Θρησκευτικών, γυμνάσιο Κορίνθου)
Πρωτεύουσα της Κεϋλάνης είναι η Λίπτον Τι. (γυμνάσιο Αθήνας)
Το τετράγωνο της υποτείνουσας ισούται, αλλά όχι πάντοτε (γυμνάσιο Καλαμάτας)
Η κυριότερη αιτία της εξάτμισης είναι η φωτιά κάτω από το κατσαρολάκι (γυμνάσιο Κορίνθου)
Η σοβιέτα είναι που φοράνε οι Ρωσίδες. Στη Σερβία φοράνε σερβιέτες. (γυμνάσιο Κορίνθου)
Ο πρατήρας είναι λέξη δυσανόητη, δηλ. με δυο έννοιες. Μια όταν είναι σε ηφαίστειο και μια όταν δουλεύει σε πρατήριο. (γυμνάσιο Αθήνας)
Ενεργητική φωνή: Κυνηγάω τον λαγό.
Παθητική φωνή: Ο λαγός με κυνηγάει. (γυμνάσιο Κορίνθου)
Οι βιταμίνες βρίσκονται ακριβώς ανάμεσα από τις αλφαμίνες και τις γαμαμίνες.. (γυμνάσιο Θεσσαλονίκης)
Το ακριβώς αντίθετο της Αγίας Τριάδας είναι η Διαβολική Τριάδα, πυρ, συν γυναιξί και θάλασσα. Πράγματα του Σατανά. (λύκειο Ξάνθης)
Η μπανάνα στα ελληνικά γράφεται όπως και στα αγγλικά, δηλαδή με να μπα και δύο να. (γυμνάσιο Θεσσαλονίκης)
Τα 6 χαρακτηριστικότερα ζώα του Βόρειου Πόλου είναι 3 αρκούδες και 3 φώκιες. (γυμνάσιο Αθήνας)
Το 31 είναι πολύ κακός τζόγος. Ο πατέρας μου μας είπε ότι μια φορά 31 άνθρωποι παίζανε 31 και ήρθανε 31 μπάτσοι και τους έβαλαν 31 μέρες φυλακή και μετά 31 δικαστές τους εδικάζανε 31 μέρες και τους τιμώρησαν με 31 χρόνια φυλακή. Κάναμε πως το πιστέψαμε για να μη γίνει φασαρία. ( από διαγώνισμα στην Ιστορία,γυμνάσιο Καρδίτσας)
Ερώτηση: "Τι γνωρίζετε για τις εικονομαχίες;"
Απάντηση: "Εικονομαχίες ήταν οι μάχες που έκαναν οι λαοί για τις εικόνες. Όποιος κέρδιζε τη μάχη κέρδιζε και τις εικόνες". (γυμνάσιο Αθήνας)
"Ο Ε. Λύτης και ο Σ. Εφέρης είναι και οι δύο Έλληνες ποιητές κατηγορίας νόμπελ". (γυμνάσιο Αργοστολίου)
Οι Δέκα Εντολές γράφτηκαν από τον Σινά και παραδόθηκαν στον Μωυσή στην Πλάκα. Ήταν όλες πέτρινες, αλλά σαφέστατες". (γραπτό υποψηφίου για την Σχολή Αστυνομίας)
Ο Κουστώ είναι ένας σύγχρονος Οδυσσέας, αλλά που δεν κατοικούσε στην Ιθάκη, και για το λόγο αυτό οι περιπέτειές του δεν λέγονται Οδύσσειες, αλλά Κουστωδίες". (γραπτό υποψηφίου για την Σχολή Αστυνομίας)
http://ourgreektv.blogspot.com/2009/09/blog-post_1278.html?obref=obinsite

Παγκόσμιες Πηγές της Βουλγάρικης καταγωγής των Σκοπιανών

Η Μεγαλύτερη συλλογή πηγών παγκοσμίως, για την βουλγάρικη καταγωγή των Σκοπιανών!!!

ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΣΥΛΛΟΓΗ ! ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΗ ΕΑΝ ΔΥΝΑΤΟΝ ΣΤΟΝ ΦΙΛΤΑΤΟ ΟΒΑΜΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ
ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΣ κλπ. κλπ.
Η Μεγαλύτερη Συλλογή Πηγών Παγκοσμίως, για την Βουλγαρική καταγωγή των Σκοπιανών ! ! ! !
ΨΑΧΝΕΤΕ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΑΝΩΝ?
ΜΗΝ ΚΟΥΡΑΖΕΣΤΕ! ΤΑ ΨΑΞΑΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΕΣΑΣ!
100 ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ, ΑΝΑΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ, ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΟΙ, ΔΙΠΛΩΜΑΤΕΣ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, ΑΥΤΟΠΤΕΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΑΛΛΟΙ…
15Ο ΒΙΒΛΙΑ ΓΕΜΑΤΑ ΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ… ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΣΚΟΠΙΑΝΩΝ ΘΕΩΡΟΥΣΑΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΘΕΩΡΟΥΣΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΚΥΡΙΩΣ ΩΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΩΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ!!!
ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΑΥΤΟ ΥΛΙΚΟ ΕΧΕΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΤΟΜΩΝ ΑΠΟ ΤΟ HISTORY-OF-MACEDONIA.COM KAI ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ MACEDONIAONTHEWEB. ΑΞΙΖΟΥΝ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!

1. Modern writers about the Bulgarian origin of FYROMs Slavs - John Foster Fraser
2. Modern writers about the Bulgarian origin of FYROM slavs - Keith Brown
3. Modern writers about the Bulgarian origin of FYROMs Slavs - Francis Seymour Stevenson
4. Modern writers about the Bulgarian origin of FYROMs Slavs - William Miller
5. Modern writers about the Bulgarian origin of FYROMs Slavs - Kemal H. Karpat
6. Modern writers about the Bulgarian origin of FYROMs Slavs - Isaac Asimov
7. Modern writers about the Bulgarian origin of FYROM slavs - Ashmead-Bartlett Ellis
8. E. G. Ravenstein in 1877 - No “Macedonians” but Bulgarians
9. French consul in 1831: Macedonia consists of Greeks and Bulgarians
10. Foreign consuls about Macedonia in 1903
11. Linguist Vladimir I. Georgiev “Introduction to the History of the Indo-European Languages”
12. Linguist A. Vaillant, “Le probleme du Slave Macedonien”, 1938
13. Linguist Fr. Scholz, “Slavische Etymologie”, 1966
14. Encyclopedia of Language and Linguistics, 1994
15. Prof. Dr Ivan Kochev - Sofia University, newspaper “Kontinent” , 1997
16. Balkanologist Vladimir Sis about Slavic Macedonians
17. “Greece in evolution..”, 1910 by Abbott, G. F. (George Frederick)
18. The outgoing Turk : impressions of a journey through the western Balkans (1897)
19. A. H. E. Taylor, ‘Future of the Southern Slavs’, 1917
20. C.M. Woodhouse,The Struggle for Greece 1941-1949
21. Allen Upward, The East End of Europe, London 1908
22. George h. Blakeslee ‘The Journal of International Relations’
23. Loring Danforth,The Macedonian Conflict. Ethnic Nationalism in a Transnational World
24. Edward J. Erickson - Defeat in Detail: The Ottoman Army in the Balkans, 1912-1913″
25. Arthur Douglas Howden Smith, “Fighting the Turk in the Balkans: An American’s Adventures with the Macedonian Revolutionists”, 1908
26. N.S. Derzhavin, “Bulgaro-Serb Relations and the Macedonian Question”, (1918)
27. Elisabeth Barker, “Macedonia, its place in Balkan power politics”, 1950
28. John Van Antwerp Fine, The Early Medieval Balkans: a critical survey from the sixth to the late twelfth century
29. John G. Leishman, US Ambassador to the Sublime Porte (1900 - 1908)
30. Dimitar Miladinov letter
31. The Nationalities of Europe, Robert Gordon Latham ,1863
32. Encyclopedia of Religion and Ethics
33. Tom Gallagher - Outcast Europe
34. James Pettifer - The New Macedonian Question (St. Antony’s)
35. Emily Greene Balch - Our Slavic Fellow Citizens
36. A. and C. Black - Edinburgh New Philosophical Journal, 1838
37. Francis Galton - Vacation Tourists and Notes of Travel in 1860
38. Albert Sonnichen - Our Slavic Citizens, 1910
39. F. Pouqueville - Travels in Epirus, Albania, Macedonia, and Thessaly, 1820
40. M. MacDermott - For Freedom and Perfection. The Life of Yane Sandansky, 1988
41. Richard Gillespie - Mediterranean Politics
42. Macedonian folklore (1903) Abbott, G. F.
43. Brace, Charles Loring. The races of the old world :a manual of ethnology, 1863.
44. William Zebina Ripley - The races of Europe :a sociological study - 1910
45. Isaac Aaronovich Hourwich - Immigration and labor. New York: G.P. Putnam’s Sons, 1912
46. Sir George Campbell, 1824-1892, The races, religions, and institutions of Turkey and the neighboring countries
47. Turkey in transition (1909) Abbott, G. F.
48. Turkey and the Eastern question ([1913]) Macdonald, John, M. A
49. Henry Bernard - shade of the Balkans: being a collection of Bulgarian folksongs and proverbs, 1904
50. Peter Roberts - Immigrant races in North America - 1910
51. Hugh Pulton, Who are the Macedonians
52. McWhorter, John, The Power of Babel
53. Mark Mazower, Salonica City of Ghosts
54. Encyclopaedia Britannica 2007 edition
55. “The Burden of the Balkans” By M. Edith Durham 1863-1944
56. “The Balkan Peninsula”, by E. de Laveleye, 1887
57. Anastasia Karakasidou - Fields of Wheat, Hills of Blood
58. Barbara Jelavich - History of the Balkans
59. Villari, Luigi - The Balkan question; the present condition of the Balkans and of European responsibilities (1905)
60. William Milligan Sloane - The Balkans : a laboratory of history - 1914
61. Verkovitch - Bulgarian popular songs in Macedonia
62. Francis Galton - Vacation Tourists and Notes of Travel in 1860
63. The Bulgarians and Anglo-Saxondom 1919
64. Reports of the US Immigration Commission 1911
65. Foreign newspapers of 19th/20th c. about Macedonia
66. Sojourners and Settlers: The ’Macedonian’ Community in Toronto to 1940” by Lillian Petroff
67. The South Slav Conflict: History, Religion, Ethnicity, and Nationalism’ by Raju G. C. Thomas, H. Richard Friman - 1996
68. “Handbook for travellers in Greece:describing the Ionian islands,the kingdom of Greece,the islands of the Aegean Sea with Albania,Thessaly and Macedonia” - 1854
69. Tito and the rise and fall of Yugoslavia by Richard West
70. Encyclopaedia of Chicago by James R. Grossman
71. Foreign newspapers of 19th/20th c. about Macedonia
72. The Sultan and His Subjects - Richard Davey, 1897
73. The Museum of Foreign Literature, Science, and Art - 1834
74. Twisting the words of Finlay
75. Ilinden Pension Plan - Buying the Memories
76. A Frenchman in Macedonia of 1854
77. Makedonien,landshafts und kulturbilder - 1927
78. “National Histories, Natural States” by Robert Shannan Peckam
79. Forty Years in Constantinople by Edwin Pears 1916
80. The Edinburgh Review 1901
81. American Foreign Relations 1913
82. The American Review of Reviews Causes of the Balkan Wars 1912
83. Protestant Mission Among the Bulgarians - William Paine Clarke 1909
84. Researches in the highlands of Turkey - 1869
85. The Death Knell of Empire by H.G.Wells
86. Thessaloniki and it’s Geography 1839
87. Catholic Encyclopaedia - In the Classicification of Slavonic peoples found no “Macedonians”
88. Cosmopolis 1897, An International Monthly Review
89. By-Paths in the Balkans 1906
90. Nationality & The War 1915
91. Macedonia, A Plea for the Primitive, 1921
92. “The Twentieth Century” published in 1903 by James Knowles
93. “Balkanized Europe”, by Paul Scott Mowrer
94. Immigration Race Map of US Newspaper on 31th Dec. 1905
95. “Old Tracks and New Landmarks” By Mary Walker, 1897
96. “When i was in Greece” - Confessions of a Macedonian, 1913
97. Testimonies from Australian Newspapers of 1903 - Ilinden, a Bulgarian Uprising
98. Modern Historians about Macedonia - Richard Clogg