Άνδρες στην ΤιΒί

‘’ Το λένε τα βιβλία ’’

Σ΄ ένα χωριό γεννήθηκα , ψηλά στη Πιερία,

εκεί που φέγγει ο Απόλλωνας απ’ όλα τα σημεία ,

‘κεί που γεννήθηκε ο θεός κι άρχισε η ιστορία,

τα γράμματα και ο ρυθμός , η μουσική, η παιδεία!

Απ’ τη γενιά τη θεϊκή κατάγομαι του Δία !


Μου λέγαν για τον τόπο μου πως είναι φωτοδότης ,

μου λέγανε πως ο θεός είναι Κατερινιώτης

κι ενώ ένιωθα περήφανος μου λέγαν : ταπεινά,

άλλο η Ήρα, η Αθηνά... και άλλο, η Παναγία ,

παιδί μου εδώ μας δίδονται προνόμια στο ‘’μετά’’.


Μπερδεύτηκα μά τους θεούς στην Άγια Πιερία,

αντί για Απόλλωνα……..Χριστός και για Αθήνα…….. Μαρία .

Με του Ολύμπου τους θεούς από μικρόν με ‘τρέφαν

μα για ξενόφερτο θεό στις εκκλησιές με ‘τρέχαν ,

γονυπετείς προσκύναγαν , στο δάπεδο και ‘κλαίγαν .


Χρυσά βραχιόλια στη σειρά, βαρίδια σκουλαρίκια,

μεταξωτά φορέματα και ας χρωστάνε νοίκια.

Ανάβανε κάτι κεριά ίσα με ένα μπόϊ

κι όλοι μαζί ακούγαμε το ίδιο μοιρολόϊ

πως όλοι καταγόμαστε από τ’ Αβράμ το σόϊ.


Και δώστου να γονυπετούν και να σταυροκοπιούνται

σαν κάτι να ‘καναν κακό και το αποποιούνται .

Μπερδεύτηκα μα τους θεούς στην Αγία Πιερία ,

φέραν θεό εισαγωγής και διώξανε τον Δία,

να μου αλλάξουν βάλθηκαν θεό και ιστορία .


- Μάνα γιατί στα γόνατα, πέφτεις και προσκυνάς

σαν δούλα τον αφέντη σου, σαν κάτι να ζητάς ;

Μην λύνεσαι στο έδαφος ούτε ο θεός αντέχει

να βλέπει κάτω τους πιστούς, να χαμηλώνουν κι άλλο,

να σέρνονται σαν σκώληκες, να απαιτούν σινιάλο .


- Άλλα μου μάθαιναν μικρόν και άλλα στην πορεία ,

αρχίσανε τα θαύματα, χάθηκε η γοητεία ,

μα εγώ είμαι γιος του Έλληνα, δισέγγονος του Δία ,

του Δευκαλίωνα εγγονός , το λένε τα βιβλία ,

άπαξ θα ζήσω εκ’ φύσεως , ποιος λόγος για Μεσσία;


Μπερδεύτηκα μα τους θεούς στην Άγια Πιερία

φέραν θεό αιμοδιψή και διώξανε τον Δία ,

έσβυσε το λάλων ύδωρ, σιώπησε η Πυθία ,

στράφι και τα ‘’Μολών λαβέ‘’, το πνεύμα κι η θυσία....

φέραν θεό εισαγωγής απ’ την Αβυσσηνία .


Δεν δέχομαι έναν θεό που σφάζει με ρομφαία

νήπια, μες ‘ στις κούνιες τους, με άγγελους παρέα.

Δεν δέχομαι έναν θεό που κάνει διαφήμιση

μόνον στην άλλη τη ζωή θα με’ χει σε εκτίμηση

και με ξυπνά τις Κυριακές με άθλια ηχορρύπανση.