Αρχαία Ελλάδα
Ο πρώτος δονητής έχει αρχαία Ελληνική καταγωγή όπου οι έμποροι πωλούσαν κάτι,
ονομαζόμενο όλισβος. Η πρώτη γραπτή αναφορά για didlos γίνεται στην αρχαία Ελλάδα.
Η Μίλητος, Ιωνική αποικία στη Μικρά Ασία, παράγει και εμπορεύεται τον όλισβο. ...
"olisbos".
The artificial penis (the olisbos, or baubon) was well known to the Greeks and is described by Herondas. — Studies in the Psychology of Sex, Volume 2 Sexual ...
Φτιαγμένο από πέτρα, δέρμα και σε μερικές περιπτώσεις ξύλο. Αγοραζόταν και χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά από ελεύθερες γυναίκες στην αρχαία Ελλάδα αλλά τώρα χρησιμοποιείται και από τα δύο φύλα. Στην αρχαία Ελλάδα χρησιμοποιόταν για τις "υστερικές" γυναίκες της εποχής.
Aπό την εποχή του Iπποκράτη ως τη δεκαετία του 1920, οι γιατροί ανακούφιζαν τα συμπτώματα των υστερικών γυναικών μαλάζοντας με το χέρι τα γεννητικά τους όργανα μέχρι να φθάσουν σε οργασμό και ο δονητής, αρχικά, εμφανίστηκε ως ένα ηλεκτρομαγνητικό ιατρικό όργανο που ανταποκρινόταν άμεσα σ' αυτού του είδους τη θεραπευτική αγωγή.
Ancient Greek dildo made of soft leather or wood.
Popular with women of antiquity. They're mentioned as early as the 3rd century BCE and the city of Miletus was famous for making fine olisboi, among other things, which its merchants traded around the Mediterranean. A play from those times begins with a woman asking a friend to lend her her prized olisbos.
This text is fragmentary though and possibly part of Aristophanes' Thesmoforiazousae but I don't believe it's been positively dated or attributed. JudyT identifies the earliest reference as being in line 109 of Lysistrata.
The material they were made of required lubrication, for which purpose olive oil was commonly used. Obviously, being of wood or leather, they weren't up to modern comfort standards but given the disregard of many societies of the time toward a woman's needs, they were probably still better than Dear Hubby, judging by the demand for them.
Αργότερα...
Όταν το εργαλείο ηδονής έφτασε στην Ιταλία... Οι Ρωμαίοι/Ιταλοί για να το κάνουν πιο απολαυστικό έβαζαν και λάδι ελιάς πάνω στο εργαλείο για να γλιστράει κάνοντας το έτσι πιο ευχάριστο στην χρήση αν και δεν ήταν τόσο εύχρηστο λόγω υλικών κατασκευής και σχήματος.
Οι Ιταλοί το αποκαλούσαν "Diletto" από την λέξη Delight.
Victorian Era
O δονητής, που εφευρέθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1880, υιοθετήθηκε με ενθουσιασμό στις αρχές. Ήταν γύρω στα μέσα του 19ου αιώνα όταν ο κόσμος γνώρισε τον πρώτο λαστιχένιο δονητή.
Ήταν πολύ πιο ευχάριστος και ήταν κάτι σαν ζωοδότης.
Στις αρχές του 20ου αιώνα οι δονητές έκαναν την εμφάνιση τους και στον ερωτικό κινηματογράφο.
Περί Ολίσβου Πόνημα του ειδικού σεξολόγου: Dr Aparadektos Οι ένδοξοι πρόγονοί μας, υπήρξαν οι πρώτοι κατασκευαστές ποιοτικών ερωτικών βοηθημάτων με την μορφή φαλλικών συμβόλων. Εμείς, οι ανάξιοι απόγονοι, δεν κατασκευάζουμε μα εισάγουμε. Και σαν να μη φτάνει αυτό, δεν καταφέραμε ούτε ένα αξιοπρεπές όνομα να δώσουμε στα σύγχρονα ερωτικά βοηθήματα. Αναφερόμαστε σε αυτά και τα αποκαλούμε όλα δονητές. Αίσχος.
Οι Ρώσοι τα ονομάζουν με τρόπο τεχνοκρατικό «φαλλικούς απομιμητές». Οι Ισπανοί, πιο ποιητικοί, τα λένε «παρηγορητές» (consolador). Οι αγγλόφωνοι είναι – όπως όλοι οι βάρβαροι – περιγραφικοί και τα φωνάζουν ντίλντο (dildo). Όμως η επίσημη ονομασία παγκοσμίως – μικρή αναγνώριση στη συνεισφορά της κλασσικής Ελλάδας - είναι η λέξη Όλισβος (olisbos), ή Όλισθος (olisthos). Ο μεν όλισβος παραπέμπει στην διείσδυση ο δε όλισθος στην ολίσθηση και ο νοών, … καλά να πάθει.
Εμείς – για οικονομία – θα χρησιμοποιούμε τη λέξη όλισβος για όλα τα ερωτικά βοηθήματα, ακόμα και για εκείνα που σκοπό έχουν την δια της ολισθήσεως ικανοποίηση, … και η θεά Αφροδίτη ας μας συγχωρέσει. Αμήν.
Όλισβος ονομάζεται το εργαλείο εκείνο που αντικαθιστά το μαραφέτι που λείπει (ναυτικός – οδοιπόρος – χαμένο κορμί), ή το μαραφέτι που πάσχει από αφλογιστία / κοκορογαμία / μαλθακότητα (χαλβάς, πρόωρος εκσπερματιστής, ανίκανος) ή το μαραφέτι που δεν προσφέρεται (ποιος τη γαμεί αυτή). Με αυτή την έννοια ο όλισβος είναι ένας «αντικαταστάτης». Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Η προσφορά του ολίσβου είναι σημαντικότατη ακόμα και όταν καλείται να «προσθέσει αξία» στην συνουσία και όχι να αντικαταστήσει το φαλλό. Με αυτή την έννοια ο όλισβος είναι «ενισχυτής». Ανάμεσα στα προσόντα του συγκαταλέγεται η μη μετάδοση ασθενειών (με την προϋπόθεση να πλένεται πριν και μετά τη χρήση), η προθυμία και η διάρκεια (με την προϋπόθεση πως η μπαταρίες είναι αλκαλικές) και η 24ωρη προσφορά (αρκεί να μην τον έχει δανειστεί άλλο μέλος της οικογενείας).
Όλισβοι υπάρχουν πολλών ειδών - ο καθείς στο είδος του – και καλύπτουν πολλές και διαφορετικές ανάγκες. Προσφέρονται δε για όλα τα βαλάντια. Υπάρχουν φτηνιάρικοι πλαστικοί για την πλέμπα (made in China) και πολυτελείας για κολωνακιώτισες (alta moda με υπογραφή επώνυμου οίκου μόδας).
Καταλήγουμε άρα στο υγειές συμπέρασμα πως ο όλισβος είναι ακαταμάχητος ως «αντικαταστάτης» απαραίτητος ως «ενισχυτής» και χρησιμότατος ως «παρηγορητής».
Διακόπτουμε για διαφημιστικό μήνυμα.Είναι ο εραστής σας «τοσοδούλης» και νιώθετε ένα κενό; Αγοράστε όλισβο έξτρα έξτρα λάρτζ και βολευτείτε. Είναι ο εραστής σας «προκισμένος» και λόγω μεγέθους ακατάλληλος για εξάσκηση οθωμανικού δικαίου; Μην ξεσκίζεστε αδίκως. Αγοράστε τον ειδικό πρωκτικό όλισβο και ανακουφισθείτε. Θέτε διπλή διείσδυση (παρτουζίτσα) μα ντρέπεστε να το ζητήσετε απ΄ το Μάκη και τον Κώστα; Μην εκτίθεσθε. Αγοράστε όλισβο διπλής διεισδύσεως και απελευθερωθείτε. Είστε ολίγον γκέϊ αλλά δε το ξέρει η μαμά σας. Μη τρέχετε στο Ζάπειο νυχτιάτικα – που είναι επικίνδυνο με ψηλά τακούνια – αγοράστε όλισβο στα μέτρα σας κι αφήστε τα τεκνά στις μούντζες. Ο Μήτσος δεν ασχολείται με την κλειτορίδα σας; Μην υποχρεώνεσθε αδίκως. Πάρτε όλισβο με ειδικό αξεσουάρ. Ο Λάκης δεν βρήκε το σημείο τζί; Χέστε τον! Πάρτε όλισβο ειδικά στραβωμένο και όλα θα πάνε καλά.Τέλος διαφημίσεων.
Επιτρέψατέ μου να σας ομολογήσω πως οι διαφημίσεις αυτές με έπεισαν ότι, ο όλισβος υπερέχει του «εργαλείου» το οποίο αντικαθιστά.
Ας επιστρέψουμε λοιπόν στην επιστημονική μας μελέτη, και ας δούμε τα υλικά από τα οποία κατασκευάζονται οι όλισβοι, τα οποία είναι πολλά και διάφορα. Οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει ολίσβους από πέτρα, μάρμαρο, ξύλο, πηλό και δέρμα. Λέγεται πως οι Αιγύπτιοι κατασκεύαζαν ολίσβους από πάπυρο και οι Κινέζοι από ριζόχαρτο. Αργότερα τους αντικατέστησαν με ανθεκτικότερα υλικά όπως κέρατα ταύρου και κόκαλα γελάδας. Αλλά η εβραϊκών συμφερόντων εταιρεία «ταμπάξ», έκλεψε την ιδέα του χάρτινου ολίσβου και έφτιαξε ταμπόν. Στις αρχές του περασμένου αιώνα, κατασκευάσθηκαν μαραφέτια από κερί, καουτσούκ και pvc ενώ συγχρόνως ανακαλύφθηκε και η περιβόητη δόνηση.
Το τέλος του ίδιου αιώνα προσέφερε νέες αισθησιακές συγκινήσεις από ανοξείδωτο ατσάλι, γυαλί πυρέξ, σιλικόνη αλλά και εξωτικά υλικά όπως το σάιμπερσκίν. Τελευταία μόδα είναι οι διάφανοι όλισβοι και εκείνοι που μοιάζουν με γυναικολογικά εργαλεία. Αλλά η μόδα έτσι ήταν πάντα. Αντιαισθητική.
Πάντως, το γεγονός πως όσο περνάνε τα χρόνια τόσο περισσότερες ανέσεις προσφέρονται για να γίνει κανείς μαλάκας δεν σημαίνει πως στα παλιά τα χρόνια τα πρόστυχα δεν υπήρχαν μαλάκες. Αντίθετα.
Παρότι, από αρχαιοτάτων χρόνων, ο όλισβος χρησιμοποιείτε από δύο φύλλα (το θήλυ και το τρίτο), η τεχνολογική του ανάπτυξη οφείλετε - πρέπει να ομολογήσουμε - στις κυρίες.
Αφενός επειδή ως αγοραστικό κοινό είναι πιο απαιτητικές, αφετέρου επειδή εκείνες βρήκαν τον τρόπο να απαιτήσουν ολίσβους και να νομιμοποιήσουν τον αυνανισμό με συνταγή γιατρού. Από την εποχή του Ιπποκράτη, οι αγάμητες και οι κακογαμημένες είχαν εφεύρει ένα ευφυέστατο κόλπο.
Την γυναικεία υστερία. Τα συμπτώματα ήταν δήθεν νευρικότητα, φαντασιώσεις, κρίσεις λιποθυμίας κλπ.
Η θεραπεία απλουστάτη. Οι γιατροί ανακούφιζαν τις υστερικές μαλάζοντας με το χέρι ή με βοηθήματα (ολίσθους) τα γεννητικά όργανα μέχρι η ασθενής να φτάσει σε οργασμό.
Έτσι, και οι γιατροί έβγαζαν το μεροκάματό τους, και οι κυρίες είχαν τον οργασμό τους. Υπήρξε μία εποχή που όλες οι αγάμητες υπέφεραν από κρίσεις υστερίας προκειμένου να εξασφαλίσουν τον οργασμό τον επιούσιο….
Εννοείτε πως για την υστερία αυτού του είδους δεν υπήρχε θεραπεία παρά μόνο προσωρινή ανακούφιση.
Καμιά κυρία δεν ήταν χαζή να γίνει καλά. Το ιστορικό αυτό γεγονός αποδεικνύει πως η γυναίκα είναι ζώον ιδιαιτέρως κοινωνικό, αφού ακόμα και για να αυνανιστεί θέλει παρέα (έστω και γιατρού).
Όμως αυτά τα καθίκια οι τεχνοκράτες, εφηύραν τον δονητή. Δηλαδή, έναν όλισβο που δονείτε και πάλλεται, με αποτέλεσμα οι μεν γιατροί να μείνουν άνεργοι οι δε μαλακισμένες να το κάνουν μόνες τους. Έα τόσο δα (ή κάπως μεγαλύτερο …. ) εργαλείο, αντικατέστησε τα μαγικά χέρια του θεράποντος.
Έκτοτε οι κρίσεις υστερίας μειώθηκαν, οι γιατροί αναγκάστηκαν να ζητούν φακελάκια για να αντικαταστήσουν το χαμένο εισόδημα, και ο μπακάκος (μπακάκος ο: μεγάλο φαρμακείο) έγινε πλούσιος.
Βλέπουμε λοιπόν πως ο δρόμος που έχει διανύσει ο όλισβος από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα είναι μακρύς και ένδοξος. Από τις φαλλικές απομιμήσεις που προσέφεραν αντικαταστάτη στα μοναχικά γαμήσια, μέχρι τους δονητές διπλής διείσδυσης με προσομοιωτή εκσπερμάτισης και ακροποσθία, έχουν περάσει πολλά χρόνια και ακόμα περισσότεροι οργασμοί. Από τη μυτερή πέτρα, το σκουπόξυλο και γενικά κάθε τι που προσφερόταν για διείσδυση μέχρι τους δονητές τρίτης γενιάς έχουν περάσει σχεδόν όλα τα αιδοία που κατοίκησαν τον πλανήτη.
Σημαντικότατη υπήρξε και η προσφορά της Ανατολής. Τα κινέζικα ντίλντο (μπαλίτσες δεμένες με κλωστή) είναι μπεστ σέλλερ ακόμα και στις μέρες μας. Και όμως. Το βατικανό καταδικάζει τη χρήση των ολίσβων διότι ως φαλλικά σύμβολα είναι ειδωλολατρικά. Η ορθόδοξη εκκλησία δεν παίρνει επίσημη θέση και ενδεχομένως να τα υποστηρίζει κρυφίως μια και βοηθούν – έτσι νομίζουν – στην αποφυγή του αμαρτωλού προγαμιαίου πηδήματος.
Το ισλάμ καταδικάζει οτιδήποτε έχει σχέση με το σχήμα του φαλλού, γκρεμίζει ακόμα και κτίρια που θυμίζουν φαλλό, με αποτέλεσμα οι γυναίκες τους να χρησιμοποιούν ως όλισβο οτιδήποτε βρεθεί μπροστά τους. Αγγούρια, ραπανάκια, καρότα, λουκάνικα, λυκόσκυλα, κατσαβίδια κλπ.
Κλείνοντας την σύντομη αυτή επιστημονική (και πάει και στοίχημα) μελέτη, θα θέσω ένα φιλοσοφικό ερώτημα.
Σήμερα που υπάρχουν ερωτικά υποκατάστατα για όλα τα φύλα (όλισβοι χάϊ τεκ, φουσκωτές γυναίκες και άνδρες, αιδοία σιλικόνης, συσκευές πεολειξίας κλπ) υπάρχει κίνδυνος η συνουσία να αντικατασταθεί από τα υποκατάστατα;
Η γνώμη του γράφοντος είναι πως «όχι δεν πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο».
Οι όλισβοι μπορεί να γαμούν καλύτερα, αποτελεσματικότερα και σιγουρότερα, αλλά δεν έχουν εισόδημα.
Οι δε φουσκωτές γκόμενες μπορεί να είναι πιο πρόθυμες και λιγότερο γκρινιάρες αλλά δεν προσφέρονται για φιγούρα (ρε μήτσο ξέρεις πια γαμάω αυτές τις μέρες…) στους φίλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου