Άνδρες στην ΤιΒί

Αμα καλοσκεφτεις πόσα απο αυτα που ισχυριζόμαστε ειναι μπούρδες, θα πεις ΄΄καλα, ειμαι ανίσχυρος πλέον να συλλογιστώ''Νήπιο, επειδή η μανα μου ητανε θρήσκα, είχα μάθει απέξω όλες τις προσευχές. Αυτό - το οτι ήταν θρήσκα δηλαδή η μακαρίτισα - είχε ως αποδείχτηκε και τα καλα του. Φερ ειπείν ενθυμούμαι το θερος του τότε καιρου στα Μέθανα οπου είχασι παένει γιά ιαματικά λουτρά, απόγεμα, γέρμα του Ηλίου δηλαδή και με κόκκινα χρώματα, στο ξύλινο αίθριο των ενοικιαζομένων εις προσκυνητάς του Υδρόθειου, να κουβεντιάζει με δυο τρεις ακομα θρήσκες και να αναλύουνε την αίρεση του Άρειου, αν και αγράμματες όλες, και θυμάμαι, πως ζωγραφίζονταν στα πρόσωπά των μια φρίκη δίκαιας ικανοποίησης και χαράς όταν εξιστορούσανε το τέλος του Αιρεσιάρχη, ότι τάχα πήγε στον απόπατο και έβγαλε και τα ίδια του τα άντερα και έτσι απόθανε. Και λέγω πως τώρα μου αρέσει αυτη η σκηνή που βίωσα διότι είναι άχρονη, μάλλον πλέον δεν κουβεντιαζονται τωρα αυτα αλλα και τοτε που ακομη ελεγόντουσαν εγίνονταν αυτο ακριβώς όπως και πριν χίλια τόσα χρονια. Και να σας πω κατι? η μηχανή του χρόνου είναι αυτή! Οπως πριν δεκατρια χρονια εδω, σε αυτη την Νήσσο, ενα φθινόπωρο, μαυρα μεσάνυχτα, μαζεύτηκε σύμπας ο λαός και με δαυλούς και δάδες πολιόρκησε το μοναστήρι οτυ αη Θόδωρου και επιχειρούσε να το καψει με τον Κύριλο μεσα, χα χα χα και εγω ταξίδευα πίσω και ολο πιο πισω ... Καμία σχεση βεβαια με το καμένο θερινό ενδιαίτημα του Βασιλιά στα Πριόνια, στο Βέρμιο, οπου μου το έδειξαν οχτώ χρονώ και μου είπασι ότι ΄κει μεσα ειχανε σφραγίσει οι Γερμανοί την οικογένεια του Τσίρη, που τον έβλεπα να γυρναει λωλός, και τηνε καψαν ζωντανή, αλλα αυτη ειναι η μηχανή του χρόνου και αμα είσαι και συ λίγο αλαφρής, δε χρείζουν και πολλά ντοκουμέντα, κάθεσαι και αγναντευεις τα σκοτάδια της θάλασσας, τρως τη μυρουδιά του νοτιά και σαλπάρεις με λεχρές γολέτες.
Εκείνο τον καιρό επίσης κι επειδη φοβότανε μη με αρπάξει κανένας ανώμαλος στο δρομο, εκτός που μου ειχε ντριβελίσει το μυαλό πως οι Εβραίοι σταύρωσαν το Χριστό, μου ελεγε πως πιάνουν τα μικρά παιδία και τα κλείνουν μεσα σε βαρέλια με καρφιά και τα γκουργκελάν και μετά τους πίνουν το αίμα -ω black magic woman - και βεβαια με ολες αυτες τις φρίκες, πως να τον κανω φίλο μετά τον Αβράμ Εσφόρμες στο πέμπτο, σαν λεπρό τον έβλεπα αλλα και αυτος, γαμώ τα Θεία δίκαια, παρο όλο που ο καθρέφτης του λαμπρό τον εδειχνε, ανάποδα τον έβλεπε τον εαυτό του...
Και ως αποτέλεσμα, ιδού το μεγαλείο της τρέλλας, να προτιμώ να παντρευτώ μιά Καρχιδόνια παρά μια Εβραιοπούλα. Ω που να φτύνεις τα άντερά σου και να μη σταματας! Φίλος λοιπόν πλέον και των Εβραίων και των Σιμητών και των Αυνανιστων και και πασων των γεννεών! Αμήν. Dada. Βέβαια η γριά μου τι έφταιγε... διόλου δεν εφταιγε και ειναι δικαιολογημένη, εξ αλλου φύλαγε και μιά καραμπιστόλα του ΄21 που της ειχε δωσει η θεια η Γκλιάνενα απ τον παπού της τον οπλαρχηγό Φαρμάκη, Σιατιστηνές ήντουσαν το σόι, μέχρι που η θειά μου την απέταξε εις τα σκουπίδια για να μη κρατάμε παλιαντζούρες.
.
.